Η άνοδος των αιρετικών

Kingsley L. Dennis - Waking Times -1 Ιουνίου 2021

"Αν η ανθρωπότητα θέλει να επιβιώσει, ένας ριζικός μετασχηματισμός της ανθρώπινης φύσης είναι απαραίτητος". - Σρι Αουρομπίντο

Η ώρα του αιρετικού έχει πλέον φτάσει.

Είναι ο αιρετικός της συνείδησης που αντιπροσωπεύει τη μορφή της αντίστασης ενάντια στη συναίνεση και την ελεγχόμενη σκέψη. Ο "πραγματικός αιρετικός" διατηρεί το πλεονέκτημα και τη γοητεία του παρείσακτου.

Και τι είναι αυτή η αιρετική συνείδηση;

Είναι μια μορφή προοπτικής/αντίληψης που μπορούμε να πούμε ότι είναι κάθετη και όχι οριζόντια. Δεν λειτουργεί εντός της περιοριστικής συνείδησης του συστήματος, αλλά ωθείται πέρα από αυτό προκειμένου να αποκτήσει μια προοπτική που δεν περιορίζεται στις κύριες αφηγήσεις του συστήματος συναίνεσης.

Περαιτέρω, ετυμολογικά, αίρεση σημαίνει "επιλογή" και αιρετικός είναι αυτός που απαιτεί ελεύθερη επιλογή, παρέκκλιση από τη συναινετική σκέψη και ενάντια στη δύναμη της κυρίαρχης αφήγησης. Δηλαδή, η αναζήτηση μιας υπερβατικής αντίληψης εντός της συναινετικής πραγματικότητας είναι το σημάδι της αιρετικής συνείδησης.

Μια τέτοια αιρετική συνείδηση δεν αποδέχεται εύκολα τις παραδοχές που αφορούν την ομαδική/συλλογική σκέψη. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη συναινετική σκέψη που στοχεύει στην ανάπτυξη μιας σταθερής κοινότητας, όπως στην κοινωνική διαχείριση, και γενικά απαιτεί από τους ανθρώπους να μην αμφισβητούν ή να μην ασχολούνται κριτικά με τις κυρίαρχες παραδοχές της. Μέσα σε αυτό το ψυχολογικό πλαίσιο, τα μέλη της κοινωνίας τείνουν να ασχολούνται περισσότερο με την αναζήτηση της άνεσης και της επιβεβαίωσης,όχι απαραίτητα επειδή το χρειάζονται, αλλά μάλλον επειδή έχουν συνηθίσει σε αυτό.

Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι έχουν την τάση να κατευθύνονται προς τη διατήρηση και την ενίσχυση των ζωνών άνεσής τους. Και όσο περισσότερο αυτό ενθαρρύνεται από την κοινωνία /κουλτούρα, τόσο περισσότερο ενισχύεται από το άτομο, σαν μέσα σε έναν αρνητικό βρόχο ανατροφοδότησης.

Για να ξεφύγουμε από αυτούς τους δεσμούς που εμποδίζουν την περαιτέρω ατομική ανάπτυξη, είναι απαραίτητο να εμπεδώσουμε μια αιρετική συνείδηση, σκεπτόμενοι πρώτα διαφορετικά, δηλαδή αντιλαμβανόμενοι τις αφηγήσεις της συναίνεσης από μια εξωκεντρική οπτική γωνία.

Η αιρετική σκέψη έχει να κάνει με την αντίληψη των δυνατοτήτων πέρα από την παρούσα κατάσταση του ατόμου. Συνεχίζοντας να σκέφτεται μέσα στο τρέχον πλαίσιο, το άτομο μπορεί να προωθήσει τις προοπτικές του μόνο μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Η γνήσια αυτονομία της αντιληπτικής διορατικότητας δεν είναι αυτό που επιδιώκει η κυρίαρχη συναίνεση. Ο αιρετικός παίζει το παιχνίδι γνωρίζοντας ότι πρόκειται για παιχνίδι. Επίσης, ο αιρετικός επιδεικνύει μια ασυνήθιστα έντονη δύναμη θέλησης. Μέσω της ελεύθερης βούλησης, το άτομο μπορεί να ασκήσει συγκέντρωση, εστίαση και κατευθυνόμενη πρόθεση. Το άτομο μπορεί να παρέχει στις δραστηριότητές του συνειδητή προσοχή και να δίνει δύναμη στις ενέργειές του. Αυτό με τη σειρά του βοηθά το κάθε άτομο να είναι κεντραρισμένο, γειωμένο και ισορροπημένο.

Ωστόσο, ένα άτομο δεν μπορεί να αποτελέσει δύναμη αλλαγής στη ζωή του, αν παραμείνει αλυσοδεμένο στις εξαρτημένες αντιλήψεις που προπαγανδίζουν την κυρίαρχη συναινετική αφήγηση. Υπό αυτό το πρίσμα, αιρετικός είναι αυτός που αντιλαμβάνεται μέσα από τον φακό της ανεξάρτητης μαγικής σκέψης.

Μαγική σκέψη

Ζούμε ήδη σε έναν κόσμο μαγείας και μαγικής σκέψης, μόνο που έχει περάσει ως μέρος του κανονικού κοινωνικού προγραμματισμού. Αλλά "μαγική σκέψη" είναι εκείνη που αποδίδει νόημα και σημασία σε σημεία, σύμβολα και γεγονότα.

Τα μαγικά ξόρκια έχουν μετατραπεί σε πολιτική ομιλία της γλώσσας του νευρογλωσσικού προγραμματισμού. Οι μαγικές τελετές έχουν μετατραπεί σε τεράστια στάδια γεμάτα από συμμετοχικούς ιερείς, ιέρειες και χειροκροτητές νεοφώτιστους. Ένα τοπίο μαγικών ξορκιών προσπαθεί συνεχώς να μας παρασύρει σε προγραμματισμένες συμπεριφορές.

Η μετατόπιση από μια επιστημονική-ορθολογική κουλτούρα του Διαφωτισμού σε μια κουλτούρα μαγικής σκέψης έχει ήδη επιτευχθεί. Τώρα, η "μαγική μάχη" είναι μεταξύ της ρίψης ενός ξορκιού στην ανθρωπότητα για μια συναινετική πραγματικότητα, και ταυτόχρονα μιας αντίθετης ώθησης μακριά από τη συναινετική εμπειρία και προς την πραγματικότητα της ατομικής εμπειρίας.

Η μαγική -δηλαδή αιρετική- σκέψη από το άτομο είναι μια προοπτική που αναζητά νόημα και σημασία- αναζητά μοτίβα, σχέσεις και αντιστοιχίες και όχι συνδέσμους. Και το σημαντικότερο, η αυθεντική μαγική σκέψη και συνειδητοποίηση έχει να κάνει με την αναγνώριση ότι παίζει κανείς ένα παιχνίδι και ότι υπάρχουν διαφορετικά σύνολα κανόνων για να επιλέξει.

Αυτό το μονοπάτι αναπτύσσει και επιταχύνει την ανθρώπινη εξέλιξη και την εξελικτική σκέψη, καθώς ενθαρρύνει νέους τρόπους εμπειρίας, κατανόησης και αντίληψης. Όπου υπάρχει κοινωνική κλιμάκωση, κατήχηση, και ένας συναινετικός προγραμματισμός υπάρχει ένα μηχανικό στοιχείο που εμπλέκεται. Υπό τις παρούσες συνθήκες μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό το "μηχανικό στοιχείο" δεν είναι τυχαίο, διότι η παρουσία του διώχνει τον παράγοντα της αντίληψης της εξωδιαστατικής πραγματικότητας που συνδέει τις ανώτερες λειτουργίες του νου με την ανώτερη πραγματικότητα.

Αυτή η "ανώτερη πραγματικότητα" υπερβαίνει τον προγραμματισμό της συναινετικής πραγματικότητας και ενεργοποιεί ατομικές αντιληπτικές εμπειρίες που βρίσκονται πέρα από την αντίληψη της κοσμικής καθημερινότητας.

Ο καθημερινός κόσμος, με τον προγραμματισμό της πραγματικότητάς του, απευθύνεται στα βαθύτερα στρώματα του παλαιότερου εξελικτικού νου που περιλαμβάνουν το ερπετοειδές σύμπλεγμα (επιβίωση/αναπαραγωγή) και το μεταιχμιακό "θηλαστικό" σύστημα (συναισθηματικό) - τα οποία ανταποκρίνονται σε μεγάλο βαθμό στις εξωτερικές επιρροές του φόβου. Ως εκ τούτου, η κυρίαρχη συναινετική πραγματικότητα λειτουργεί μέσω της δημιουργίας και διάδοσης στρατηγικών φόβου.

Είναι πλέον απαραίτητο για τα ανθρώπινα όντα να ενεργοποιήσουν τη σκέψη του "ανώτερου νου" τους και να εξαλείψουν την εξάρτησή τους ή την υπερβολική εξάρτηση από τις επιρροές του κατώτερου εγκεφάλου. Μέρος αυτού είναι αυτό που αναφέρω ως μετατόπιση σε μια αιρετική συνείδηση και περιλαμβάνει το σπάσιμο των ξορκιών από τον προγραμματισμό που βασίζεται στον φόβο και τις μαζικά προσανατολισμένες αφηγήσεις της συναινετικής πραγματικότητας. Είναι ένα μονοπάτι προσωπικής αντιληπτικής εμπειρίας που, όπως αναφέρει ο Σρι Αουρομπίντο, απαιτεί μια ριζική μεταμόρφωση της ανθρώπινης φύσης.

Η επόμενη δεκαετία θα είναι εξαιρετικά σημαντική για τον καθορισμό της μελλοντικής πορείας που θα ακολουθήσει η ανθρωπότητα. Το άτομο είναι πλέον υποχρεωμένο να αναπτύξει τις αισθήσεις του, μαζί με την καλή του αίσθηση. Κάθε άτομο πρέπει να συνειδητοποιήσει τις επιλογές που βρίσκονται μπροστά του και τις δυνατότητες, τις προοπτικές και τις ευκαιρίες που μπορεί να αντιμετωπίσει. Και στη συνέχεια να λαμβάνει αποφάσεις και να ενεργεί ανάλογα με αυτές.

Οι αποφάσεις που λαμβάνει κάθε άτομο θα ανατροφοδοτούν τελικά το σύνολο και θα επηρεάζουν τη συνολική εμπειρία ζωής - προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε κάθε ατομική εμπειρία να μετράει.

Πηγή

Απόδοση στα Ελληνικά/διαμόρφωση/φώτο : Α.Τ.

ΣΥΝΑΦΕΣ : Ο Aντικρατιστής : Ένας Eπαναστάτης για την εποχή μας